Bijkomen van een heftige start
Door: Willem van den Heuvel
15 Oktober 2014 | Peru, Lima
Daar ga ik dan, op avontuur. Peru is het de bestemming, mijn MP3 speler het enige vaste gezelschap. Alleen op naar een onbekend land, met onbekende taal en onbekende cultuur.
Op het vliegveld barst ik van de zenuwen. Gelukkig zijn mijn pa en ma, en mijn leuke vriendinnetje er om me uit te zwaaien. Tussenstop Houston. Met stijgende verbazing zie ik dat het vliegtuig omhoog komt. Het is waar, alle amerikanen zijn dik.
Een dikke 10 uur later mijn eerste bezoek aan de USA. Alles is daar to much, dus enkel een half uur was dikke prima. Van de squatende vrouw in het gangpad van het vliegtuig, de macho dikke kaalgeschoren hippebrildragende douane mannen tot de onredelijk strenge controles, aangezien ik niet eens buiten mijn gate kom. Gelukkig wordt ik door een massieve zwarte KFC-etende vrouw gerustgesteld door een vet amerikaanse "dont worry sweetheart, tzz gonna be just fine". Volgende halte Peru.
Omdat ik met de dag meevlieg, de langste dag van mijn leven. Ned. tijd komt de zon op rond 7 en mijn klok is de 1.50 AM gepasseerd voordat ze weer in de stille oceaan verdwijnt.
14 okt-eerste dag.
Wellicht als dramatisch te bestempelen. Aankomst anderhalf uur te laat, 1 uur snachts plaatselijke tijd. Mijn backpack is ergens anders uitgestapt dan ik, in Brazilie geloof ik. Mijn telefoon werkt niet, bij pinnen komt er geen geld uit de muur en de pickupservice van het hostel is nergens te bekennen. Dat na 24 uur reizen, bleeeeh. Snel een veel te dure taxi naar het hostel gepakt, eerst even bijkomen.
Daags erna lukt het pinnen wel, grote opluchting. Niet alle banken zijn blijkbaar geschikt voor buitenlandse pasjes. Ik ontmoet Bram, een gepensioneerde uit Rheden bij Arnhem, waarmee ik samen de hele dag rondsjok. Leuk! Lima is ontzettend anders en bijzonder. Ik geniet van het rondsjokken door Miraflores en San Isodore, twee hippe wijken. Bram praat heeeel veel over zichzelf en zijn leven, maar het is fijn om even niet alleen te zijn op de baaldag.
15 okt- DJESSSS
Om 3 uur "s nachts is mijn backpack gearriveerd! MIJN BACKPACK <3!! Superb. Schone onderbroek, tanden poetsen, fantastico. Daarna trek ik door naar een ander hostel, meer in het centrum: groter, mooier, ontworpen door Gustave Eiffel himself, en stukken meer gezelschap. Leukleuk. Wonder boven wonder is het hier nog mogelijk om een alternative incatrail, trektocht naar de machu pichu, te regelen. Dat voor 1/4 van het bedrag dat er in NL voor stond. Dat ga ik morgen plannen. Verder sjok ik vandaag door het oude centrum van de stad MOOOOI. In tegenstelling tot gister heb ik vandaag totaal niet het gevoel dat ik ernstig op mijn hoede moet zijn. Top! Ik ben meteen helemaal hersteld van mijn slechte start.
Nog iets leuks. Ik heb in mijn tas enveloppe zitten van thuis, familie van Hout en Leonietje. Die heb ik vandaag gelezen. Wat fijn, bedankt Hendrik, SofieNadineJorisPaMa, Berkertjes en vooral Leonie! Het klinkt misschien cliche, maar sowieso dat ik hier meer ga waarderen wat ik thuis heb. Wat zo"n trip al niet met je doet. Raaaar..
Tot de volgende keer!!
PS IK ZAG EEN KOLIBRIE
Op het vliegveld barst ik van de zenuwen. Gelukkig zijn mijn pa en ma, en mijn leuke vriendinnetje er om me uit te zwaaien. Tussenstop Houston. Met stijgende verbazing zie ik dat het vliegtuig omhoog komt. Het is waar, alle amerikanen zijn dik.
Een dikke 10 uur later mijn eerste bezoek aan de USA. Alles is daar to much, dus enkel een half uur was dikke prima. Van de squatende vrouw in het gangpad van het vliegtuig, de macho dikke kaalgeschoren hippebrildragende douane mannen tot de onredelijk strenge controles, aangezien ik niet eens buiten mijn gate kom. Gelukkig wordt ik door een massieve zwarte KFC-etende vrouw gerustgesteld door een vet amerikaanse "dont worry sweetheart, tzz gonna be just fine". Volgende halte Peru.
Omdat ik met de dag meevlieg, de langste dag van mijn leven. Ned. tijd komt de zon op rond 7 en mijn klok is de 1.50 AM gepasseerd voordat ze weer in de stille oceaan verdwijnt.
14 okt-eerste dag.
Wellicht als dramatisch te bestempelen. Aankomst anderhalf uur te laat, 1 uur snachts plaatselijke tijd. Mijn backpack is ergens anders uitgestapt dan ik, in Brazilie geloof ik. Mijn telefoon werkt niet, bij pinnen komt er geen geld uit de muur en de pickupservice van het hostel is nergens te bekennen. Dat na 24 uur reizen, bleeeeh. Snel een veel te dure taxi naar het hostel gepakt, eerst even bijkomen.
Daags erna lukt het pinnen wel, grote opluchting. Niet alle banken zijn blijkbaar geschikt voor buitenlandse pasjes. Ik ontmoet Bram, een gepensioneerde uit Rheden bij Arnhem, waarmee ik samen de hele dag rondsjok. Leuk! Lima is ontzettend anders en bijzonder. Ik geniet van het rondsjokken door Miraflores en San Isodore, twee hippe wijken. Bram praat heeeel veel over zichzelf en zijn leven, maar het is fijn om even niet alleen te zijn op de baaldag.
15 okt- DJESSSS
Om 3 uur "s nachts is mijn backpack gearriveerd! MIJN BACKPACK <3!! Superb. Schone onderbroek, tanden poetsen, fantastico. Daarna trek ik door naar een ander hostel, meer in het centrum: groter, mooier, ontworpen door Gustave Eiffel himself, en stukken meer gezelschap. Leukleuk. Wonder boven wonder is het hier nog mogelijk om een alternative incatrail, trektocht naar de machu pichu, te regelen. Dat voor 1/4 van het bedrag dat er in NL voor stond. Dat ga ik morgen plannen. Verder sjok ik vandaag door het oude centrum van de stad MOOOOI. In tegenstelling tot gister heb ik vandaag totaal niet het gevoel dat ik ernstig op mijn hoede moet zijn. Top! Ik ben meteen helemaal hersteld van mijn slechte start.
Nog iets leuks. Ik heb in mijn tas enveloppe zitten van thuis, familie van Hout en Leonietje. Die heb ik vandaag gelezen. Wat fijn, bedankt Hendrik, SofieNadineJorisPaMa, Berkertjes en vooral Leonie! Het klinkt misschien cliche, maar sowieso dat ik hier meer ga waarderen wat ik thuis heb. Wat zo"n trip al niet met je doet. Raaaar..
Tot de volgende keer!!
PS IK ZAG EEN KOLIBRIE
-
15 Oktober 2014 - 23:43
Mariette:
Ha lieve willem
Wat fijn om een blogje van je te zien en te lezen dat het leven goed werd in Peru na een lastige start. Hoe een tandenborstel een schone onderbroek en wat eigen muziek soms het grote verschil kunnen maken!! En super dat de incatrail er nu toch van gaat komen. Ik hoorde vandaag nog wat tips van een ervaren peru-reiziger: alleen in taxi's stappen met een telefoonnummer erop (die zijn geregistreerd) altijd achter gaan zitten naast je rugzak, en niet voor langs de chauffeur en je tas achter. Eerst de rugzak eruit en dan jij en dan omlopen naar het open raampje om te betalen. Dit waren tips van de taxichauffeur himself.
Geniet van alles wat je meemaakt en wij zijn natuurlijk ook erg benieuw naar een fotootje van jou, Wauww, een echte kolobri.
Groetjes mariette en de rest -
16 Oktober 2014 - 22:26
Han:
Ha vent, kei leuk dat je zo vlug kan schakelen na die eerste dag ! En super dat er toch een Inca trail in de plannen zit. Veel plezier morgen , Han -
17 Oktober 2014 - 12:17
Jos En Helmien:
Lieve Willem,
Na een heftige vuurdoop afgelopen dagen, kom je nu tot het echte reizen.
Zo sta je wel heel snel met de beentjes stevig op de grond.
Ook nodig bij zo'n reis. Maar prima doorstaan. Knap hoor.
En nu die mooie trekking geboekt. Zal een hele belevenis zijn, en prachtige
natuur en mensen. Willem we zeggen maar zo:
Er zijn genoeg mensen die hun aan deel "geluk"mislopen,
niet omdat ze het nooit hadden gevonden,
maar omdat ze niet de tijd namen, om ervan te genieten. VEEL GELUK op deze reis.
liefs "de berkertjes" -
18 Oktober 2014 - 11:51
Jannah:
Hoi Willem
Wel balen van de eerste dag maar heel cool dat je dat zo snel op pakt!
En vaak besef je het dan pas maar een nieuwe onderbroek zit soms heeeel lekker!
Heel veel plezier en suc6! Ik heb nu al zin in een nieuw verhaal!
groetjes jannah -
18 Oktober 2014 - 13:32
Vera:
vetvetvet! (vanaf het gedeelte met de schone onderbroeken dan)
vragen:
- ga je op een lama/alpaca de berg op?
- welke kleur was de kolibri?
HEEL VEEL PLEZIER :) -
19 Oktober 2014 - 12:14
Han:
Het is nu al kei leuk om je verslag van de eerste dagen terug te lezen ! Moest nog denken aan de vlucht boven die grote tekeningen en het zandsurfen, ben benieuwd naar meer foto's daarvan. je avonturen zijn jaloersmakend. Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
